nem az a vers amire
ezer éve gyúrunk

ez nem az a vers ami már
általunk szól – rólunk

ez nem az a vers ami úgy
punk hogy közben időtálló

ez nem az a vers amitől
felrobban a világháló

ez nem az a vers amitől
leszakad a födém

ez nem az a vers ami át
ragyog a múlt ködén

ez nem az a vers amivel
már előre számolnak

ez nem az a vers ami majd
beolvas a kánonnak

ez nem az a vers amiről
álmodoznak a nagyok

ez nem az a vers amire
rámozdulnak a fanok

ez nem az a vers amivel
jól be lehet fűteni

ez nem az a vers amivel
hurkát lehet tölteni

ez nem az a vers amiből
az kap aki kér

ez nem az a vers ami a
mindenséggel mér

ez nem az a vers amiből
másoknak is jutni fog

ez nem az a vers amit egy
egész ország tudni fog

ez nem az a vers amiben
mind el fogunk férni

ez nem az a vers amiben
jó dolog lesz élni

ez nem az a vers amit majd
beültetünk magokkal

ez nem az a vers amit majd
elvihetünk magunkkal

ez nem az a vers amitől
felpörög a pulzus

ez nem az a vers amitől
berosál a kurzus

ez nem az a vers ami a
bátor kiállásra int

ez nem az a vers amitől
erősödik a forint

ez nem az a vers amihez
nem kell külön körítés

ez nem az a vers amitől
leomlik a kerítés

ez nem az a vers ami száz
évente van egyszer

ez nem az a vers amitől
összedől a rendszer

ez nem az a vers ami pont
telibe talál

ez nem az a vers amibe’
megáll a kanál

ez nem az a vers ami már
épp eléggé banális

ez nem az a vers amitől
élhetőbb a halál is

ez nem az a vers ami majd
átrepít a síron –

azt még csak most
írom

nu e poezia pentru care
de mii de ani muncim în strună

aceasta nu e poezia care deja
cu noi-despre noi sună

aceasta nu e poezia care astfel
e punk, încât în timp e perpetuu

aceasta nu e poezia pentru  care
explodează tot internetu’

aceasta nu e poezia pentru care
plafonul se prăbuşeşte

aceasta nu e poezia care
prin ceaţa trecutului răzbeşte

acaeasta nu e poezia pe care
de mult timp alţii aşteaptă

acesta nu e poezia care
apoi nu se canonizează

aceasta nu e poezia
despre care cei mari visează

aceasta nu e poezia
care pe fani îi mobilizează

aceasta nu e poezia cu care
focuri putem s-aprindem

aceaste nu e poezia cu care
caltaboş putem să umplem

aceasta nu e poezia din care
cel care cere va primi

aceasta nu e poezia  care
cu universul se va cântării

aceasta nu e poezia din care
va ajunge şi la alţii

aceasta nu e poezia pe care
în ţară vor recita cu toţii

aceasta nu e poezia  în care
cu toţii vom încape

aceasta  nu e poezia în care
noi vom trăi în pace

aceasta nu e poezia pe care
cu sâmburi o vom semăna

aceasta nu e poezia pe care
cu noi o putem lua

acesta nu e poezia pentru care
n-i se ridică pulsul

aceasta nu e poezia pentru care
se va căca pe el guvernul

aceasta nu e poezia care
te-ndeamnă  curaj să ai

aceasta nu e poezia după care
forintul va urca în rai

aceasta nu e poezia la care
nu e nevoie de garnitură

aceasta nu e poezia de la care
gardul cât vezi se dărâmă

aceasta nu e poezia care
într-un secol doar una va fi

aceasta nu e poezia după care
regimul se va prăbuşi

aceasta nu e poezia care
nimereşte-n ţintă

aceasta nu e poezia  în care
lingura stă-nfriptă

aceasta nu e poezia care
destul de banală e

aceasta nu e poezia-n care
viaţa moartea va-nvinge

aceasta nu e poezia care
peste mormânt m-avântă-

pe aceea doar acum
o scriu încă